Biuro w Warszawie

Pin+48 22 101 20 01
info@cswp.pl

Biuro w Katowicach

Pin+48 32 205 02 85
info@cswp.pl

  • Polski
  • English
  • Deutsch

CSWP Newsletter nr 43

08-2020

Tak. Taka sytuacja jest możliwa. Potwierdził to NSA w wyrokach z 28 lipca 2020 r., sygn. akt II FSK 1420/18 oraz II FSK 3266/19. Ważne jest jednak to, by umowa z klientem zawierała odpowiednie postanowienia.

W ww. sprawach stan faktyczny dotyczył sytuacji, w których spółka będąca wykonawcą prac budowlanych zgodziła się na warunek postawiony przez inwestora – że wydawane na inwestora wszelkie decyzje administracyjne oraz pozwolenia będą pozyskiwane przez spółkę jako wykonawcę. Zgodnie z umową Spółka była zobowiązana także do tego by regulować wszystkie związane z tymi decyzjami wydatki i opłaty a następnie wkalkulowywać je w swoje zryczałtowane wynagrodzenie. W związku z tym Spółka nie obciążała inwestora dodatkowo opłatami ponoszonymi w jego imieniu i na jego rzecz.

Spółka zwróciła się z pytaniem – czy ma prawo zaliczać do swoich kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na opłaty wynikające z decyzji, wyroków sądów oraz pozwoleń wydanych na inwestora?

Zarówno DKIS jak i WSA uznali, że takie prawo spółce nie przysługuje. Co więcej, w interpretacji nie tylko nie zgodzono się na zaliczenie tych wydatków do kosztów podatkowych spółki, ale jednocześnie wskazano, że całe otrzymane od inwestora wynagrodzenie będzie przychodem wykonawcy.

Jednak na sprawę inaczej spojrzał NSA. Sąd wskazał, że inwestor i wykonawca to dwóch odrębnych podatników, natomiast z art. 15 ustawy o CIT nie wynika, aby ktoś, kto realizuje cudze wydatki nie był podatnikiem i nie miał prawa takiego wydatku rozpoznać jako kosztu. Podkreślił też, że organy podatkowe mają możliwości przeprowadzenia czynności kontrolnych, co powinno wykluczać możliwość zaliczenia tego samego wydatku dwukrotnie do kosztów podatkowych. Co ważne, NSA wskazał, że interpretacja przepisów podatkowych musi uwzględniać bogactwo umów cywilnoprawnych zawieranych przez podatników.

W ustnym uzasadnieniu wyroku NSA powołał się także na interpretację z 29 listopada 2018 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.452.2018.1.PSZ). DKIS potwierdził w niej, że doradca podatkowy, który umawia się z klientami, że w ich imieniu i na ich rzecz będzie regulował opłaty sądowe i uwzględni je w wysokości należnego mu wynagrodzenia ma prawo zaliczyć te opłaty do swoich kosztów uzyskania przychodu.

Jak widać – treść umowy ma znaczenie dla korzystnego ujęcia wydatków w rachunku podatkowym. Zachęcamy Państwa do kontaktu z nami już na etapie tworzenia i podpisywania umów z kontrahentami.

 

Ta strona wykorzystuje ciasteczka. więcej informacji

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close