CSWP Newsletter nr 6
03-2019
Mimo, że Minister Finansów wydał rozporządzenie odraczające obowiązek poboru podatku u źródła od wypłacanych za granicę określonych należności powyżej 2 mln zł to nie można zapominać o tym, że na płatniku nadal ciąży szereg obowiązków.
Podmioty wypłacające za granicę dywidendy, odsetki, szeroko pojęte należności licencyjne, know-how czy płacące za prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym środka transportu muszą pamiętać o tym, że stosowanie zwolnienia z podatku u źródła jest uzależnione nie tylko od spełnienia warunków formalnych takich jak miejsce siedziby odbiorcy, ilość i czas posiadania przez niego udziałów. Warunkiem do zastosowania zwolnienia jest także dysponowanie odpowiednim oświadczeniem odbiorcy należności (art. 26 ust. 1f Ustawy CIT).
W przypadku ww. należności, jeżeli wypłacona danemu odbiorcy w roku podatkowym kwota nie przekracza 2 mln zł, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia pod warunkiem uzyskania od otrzymującej spółki lub jej zagranicznego zakładu pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4 Ustawy CIT.
Oświadczenie otrzymującego powinno więc dotyczyć tego, że:
- nie korzysta on ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania
- podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE lub w innym państwie należącym do EOG
- posiadany jest określony pułap udziałów i
- jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.
Oświadczenie, co do statusu rzeczywistego właściciela nie jest wymagane przy wypłatach dywidend, aczkolwiek jego pozyskanie jest wskazane z uwagi na nałożone na płatników obowiązki w zakresie zachowania należytej staranności przy stosowaniu obniżonych stawek czy zwolnień z WHT. Należy też wskazać, że posiadanie oświadczenia nie jest jednoznaczne z dochowaniem należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.
