CSWP Newsletter nr 47
12-2020
W związku z panującą pandemią wielu pracodawców zdecydowało się na model pracy zdalnej. Cześć firm postanowiło wypłacać pracownikom ekwiwalenty lub inne podobne świadczenia za zużywany przez nich w czasie pracy zdalnej prąd, korzystanie z prywatnego internetu czy prywatnych komputerów.
Pojawiło się w związku z tym pytanie, czy możliwe jest zastosowanie do tych świadczeń zwolnienia z podatku PIT. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 13 Ustawy PIT, wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność. Płatnicy rozważali także, czy w analizowanej sytuacji w ogóle dojdzie do powstania przychodu po stronie pracownika.
Krajowa Informacja Skarbowa przyjęła (i słusznie) to drugie stanowisko.
W jednej z pierwszych interpretacji w tym zakresie Dyrektor KIS, powołując się na przepisy ustawy antycovidowej[1], wskazał że zwrot pracownikom pracującym zdalnie wydatków poniesionych na zakup krzesła biurowego nie powoduje powstania po ich stronie przychodu.
Zgodnie z interpretacją z 3 grudnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.725.2020.2.KS:
„W sytuacji zlecenia pracy zdalnej, na podstawie ww. przepisów ustawy z 2 marca 2020 r., w związku z regulacją wynikającą z art. 3 pkt 4 tej ustawy, zgodnie z którą obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikowi narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy zdalnej – po stronie pracownika, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie z tego tytułu przychód. Co istotne, bez znaczenia pozostaje sposób zapewnienia narzędzi i materiałów, tj. czy nastąpi w formie rzeczowej, czy też poprzez wypłatę świadczenia za używanie własnych materiałów i narzędzi pracownika.”
Na brak przychodu wskazano także w interpretacji z 15 grudnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.739.2020.1.RS dotyczącej wypłacanego ekwiwalentu za zużycie internetu i energii elektrycznej. W jej treści Dyrektor KIS stwierdził, iż w okresie epidemii i oddelegowania pracownika do pracy zdalnej:
„Narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej zapewnia pracodawca (art. 3 ust. 4 ww. ustawy). (…) przepis pozostawia pracodawcy swobodę co do sposobu zapewnienia pracownikowi pracującemu zdalnie narzędzi i materiałów potrzebnych mu do wykonywania tej pracy. Zapewnienie to może mieć zatem charakter rzeczowy, poprzez wyposażenie stanowiska pracy w narzędzia i materiały, jak i wypłatę świadczenia za używanie własnych materiałów i narzędzi pracownika.
Niezależnie od formy zapewnienia przez pracodawcę narzędzi i materiałów potrzebnych pracownikowi do wykonywania pracy zdalnej, na gruncie przepisów Ustawy PIT, otrzymane przez pracownika świadczenia, nie stanowią jego przychodu w rozumieniu tej ustawy. Analogicznie jak ekwiwalent wypłacany za zwiększone zużycie energii elektrycznej czy wody, co jest naturalną konsekwencją pracy w domu.”
Z całą pewnością uznanie, iż w przypadku wypłaty pracownikom ekwiwalentów (bądź innych świadczeń rekompensujących wydatki związane z pracą w domu) nie dochodzi do powstania przychodu jest dla podatników korzystniejsze. Eliminuje bowiem spory w zakresie sposobu ustalenia i wysokości ekwiwalentu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 Ustawy PIT.
[1] Ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.)