Biuro w Warszawie

Pin+48 22 101 20 01
info@cswp.pl

Biuro w Katowicach

Pin+48 32 205 02 85
info@cswp.pl

  • Polski
  • English
  • Deutsch

CSWP Newsletter nr 47

12-2020

W związku z panującą pandemią wielu pracodawców zdecydowało się na model pracy zdalnej. Cześć firm postanowiło wypłacać pracownikom ekwiwalenty lub inne podobne świadczenia za zużywany przez nich w czasie pracy zdalnej prąd, korzystanie z prywatnego internetu czy prywatnych komputerów.

Pojawiło się w związku z tym pytanie, czy możliwe jest zastosowanie do tych świadczeń zwolnienia z podatku PIT. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 13 Ustawy PIT, wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność. Płatnicy rozważali także, czy w analizowanej sytuacji w ogóle dojdzie do powstania przychodu po stronie pracownika.

Krajowa Informacja Skarbowa przyjęła (i słusznie) to drugie stanowisko.

W jednej z pierwszych interpretacji w tym zakresie Dyrektor KIS, powołując się na przepisy ustawy antycovidowej[1], wskazał że zwrot pracownikom pracującym zdalnie wydatków poniesionych na zakup krzesła biurowego nie powoduje powstania po ich stronie przychodu.

Zgodnie z interpretacją z 3 grudnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.725.2020.2.KS:

„W sytuacji zlecenia pracy zdalnej, na podstawie ww. przepisów ustawy z 2 marca 2020 r., w związku z regulacją wynikającą z art. 3 pkt 4 tej ustawy, zgodnie z którą obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikowi narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy zdalnej – po stronie pracownika, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie z tego tytułu przychód. Co istotne, bez znaczenia pozostaje sposób zapewnienia narzędzi i materiałów, tj. czy nastąpi w formie rzeczowej, czy też poprzez wypłatę świadczenia za używanie własnych materiałów i narzędzi pracownika.”

Na brak przychodu wskazano także w interpretacji z 15 grudnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.739.2020.1.RS dotyczącej wypłacanego ekwiwalentu za zużycie internetu i energii elektrycznej. W jej treści Dyrektor KIS stwierdził, iż w okresie epidemii i oddelegowania pracownika do pracy zdalnej:

„Narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej zapewnia pracodawca (art. 3 ust. 4 ww. ustawy). (…) przepis pozostawia pracodawcy swobodę co do sposobu zapewnienia pracownikowi pracującemu zdalnie narzędzi i materiałów potrzebnych mu do wykonywania tej pracy. Zapewnienie to może mieć zatem charakter rzeczowy, poprzez wyposażenie stanowiska pracy w narzędzia i materiały, jak i wypłatę świadczenia za używanie własnych materiałów i narzędzi pracownika.

Niezależnie od formy zapewnienia przez pracodawcę narzędzi i materiałów potrzebnych pracownikowi do wykonywania pracy zdalnej, na gruncie przepisów Ustawy PIT, otrzymane przez pracownika świadczenia, nie stanowią jego przychodu w rozumieniu tej ustawy. Analogicznie jak ekwiwalent wypłacany za zwiększone zużycie energii elektrycznej czy wody, co jest naturalną konsekwencją pracy w domu.”

Z całą pewnością uznanie, iż w przypadku wypłaty pracownikom ekwiwalentów (bądź innych świadczeń rekompensujących wydatki związane z pracą w domu) nie dochodzi do powstania przychodu jest dla podatników korzystniejsze. Eliminuje bowiem spory w zakresie sposobu ustalenia i wysokości ekwiwalentu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 13 Ustawy PIT.

[1] Ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.)

 

Ta strona wykorzystuje ciasteczka. więcej informacji

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close