CSWP Newsletter nr 29

03-2020

Podział przychodów na uzyskiwane z zysków kapitałowych i innych źródeł obowiązuje już od dwóch lat. Z naszych obserwacji wynika, że podatnicy osiągający zyski kapitałowe często zapominają o proporcjonalnym podziale niektórych kosztów. 

Zgodnie z art. 15 ust. 2b Ustawy CIT w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Oznacza to, że na podstawie stosowanych odpowiednio przepisów art. 15 ust. 2 i 2a Ustawy CIT podatnik, który jednocześnie osiąga przychody z zysków kapitałowych i z innych źródeł przychodów ma obowiązek podzielić koszty inne niż bezpośrednio związane z danymi przychodami na koszty uzyskania przychodu z zysków kapitałowych i koszty uzyskania z innych źródeł przychodów. A zatem, gdy nie jest możliwe przyporządkowanie danego kosztu uzyskania przychodu do jednego z poszczególnych przychodów (zysków kapitałowych lub innych źródeł przychodów) podatnik ma obowiązek przyporządkować je do poszczególnych rodzajów działalności stosując tzw. „klucz przychodowy”, o którym mowa w art. 15 ust. 2b ustawy CIT, obliczany jako udział przychodów z danego rodzaju działalności do przychodów ogółem.

Powyższa metoda może być stosowana przy wykorzystaniu porównywalnych danych w okresie istnienia dwóch różnych źródeł przychodów, w związku którymi ponoszone są koszty podlegające proporcjonalnemu rozliczeniu. Jeżeli określone źródło dochodów zostało utworzone w trakcie roku podatkowego, wówczas uwzględnia się porównywalne dane, tj. przychody od daty powstania tego źródła w trakcie roku podatkowego (a nie od początku roku podatkowego) do końca miesiąca.

Innymi słowy w sytuacji uzyskania przychodów z zysków kapitałowych w trakcie roku podatkowego i braku możliwości ustalenia kosztów przypadających na poszczególne źródła przychodów, obowiązek zastosowania przepisów art. 15 ust. 2b w zw. art. 15 ust. 2 Ustawy CIT i uwzględnienia porównywalnych danych, tj. przychodów i kosztów obowiązuje od daty powstania tego źródła w trakcie roku podatkowego tj. w miesiącu, w którym zaistniały dwa źródła przychodów (por. interpretacja DKIS z 11 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.286.2018.1.KK).

W interpretacji  DKIS z 19 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.533.2019.1.KS wskazano, że  jeżeli jedno z tych źródeł przychodów (tutaj zyski kapitałowe) zostało „aktywowane” w trakcie roku podatkowego (miesiąc listopad), wówczas uwzględnia się porównywalne dane, tj. przychody i koszty powstałe w miesiącu powstania tego źródła w trakcie roku podatkowego (a nie od początku roku podatkowego).

Jakich kosztów może dotyczyć ten podział – koszty najmu, koszty obsługi księgowej, koszty usług telekomunikacyjnych.

WAŻNE! W przypadku uzyskania przychodów z tytułu dywidendy  nie ma obowiązku uwzględnienia jej w kalkulacji dokonywanej na potrzeby proporcjonalnej alokacji kosztów pośrednich, związanych zarówno z działalnością kapitałową, jak i operacyjną.

Dlaczego? Dlatego, że w art. 15 ust. 2-2a Ustawy CIT ustawodawca posługuje się pojęciem „koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym” oraz „koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego”. A zatem zasady proporcjonalnego podziału kosztów powinny odnosić się wyłącznie do przychodów ze źródeł, z których przedmiotem opodatkowania jest dochód. W przypadku dywidendy zaś podstawą opodatkowania jest przychód.